выясня́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выясня́ю выясня́ем
2-я ас. выясня́еш выясня́еце
3-я ас. выясня́е выясня́юць
Прошлы час
м. выясня́ў выясня́лі
ж. выясня́ла
н. выясня́ла
Загадны лад
2-я ас. выясня́й выясня́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выясня́ючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выясня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да выясніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выясня́ць гл. высветліць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́ясніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., што.

Тое, што і высветліць.

|| незак. выясня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выясня́ть несов. высвятля́ць, выясня́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выясня́цца, ‑яецца; незак.

1. Незак. да выясніцца.

2. Зал. да выясняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́ясніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́ясню вы́яснім
2-я ас. вы́ясніш вы́ясніце
3-я ас. вы́ясніць вы́ясняць
Прошлы час
м. вы́ясніў вы́яснілі
ж. вы́ясніла
н. вы́ясніла
Загадны лад
2-я ас. вы́ясні вы́ясніце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́ясніўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Тлума́чыць ’даваць тлумачэнне, высвятляць, каментаваць’ (ТСБМ, Нас., Яруш., Касп., Ласт., Некр. і Байк., ТС, Цых.), ’расказваць, гаварыць, апавядаць’ (шальч., смарг., гродз., Сл. ПЗБ), ’перакладаць’ (Вруб., Цых.; маст., стаўб., Сл. ПЗБ). З польск. tłumaczyć ’выясняць, інтэрпрэтаваць, абгрунтоўваць; перакладаць’, старое і дыял. tłomaczyć ’тс’, што да *tl̥mačiti ’перакладаць з адной мовы на другую; выясняць, інтэрпрэтаваць’, параўн. укр. товма́чити ’тс’, рус. толма́чить ’тс’, чэш. tlumočit ’тс’, серб.-харв. тума́чити, дыял. толма́чити ’выясняць, перакладаць; распавядаць, разумець’, макед. дыял. тумачи ’тс’; утворана ад прасл. *tl̥mačь (Борысь, 635), гл. талмач.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

liquidíeren

vt

1) ліквідава́ць

2) устараня́ць

ein Míssverständnis ~ — выясня́ць непаразуме́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зандзі́раваць

(фр. sonder)

1) даследаваць пры дапамозе зонда (напр. з. рану);

2) перан. папярэдне выясняць якое-н. пытанне; разведваць, распытваць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)