выхваля́ка, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -ля́цы, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -ля́к (разм.).

Той (тая), хто любіць выхваляцца; хвалько.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выхваля́ка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. выхваля́ка выхваля́кі
Р. выхваля́кі выхваля́к
Д. выхваля́ку выхваля́кам
В. выхваля́ку выхваля́к
Т. выхваля́кам выхваля́камі
М. выхваля́ку выхваля́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выхваля́ка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. выхваля́ка выхваля́кі
Р. выхваля́кі выхваля́к
Д. выхваля́цы выхваля́кам
В. выхваля́ку выхваля́к
Т. выхваля́кай
выхваля́каю		 выхваля́камі
М. выхваля́цы выхваля́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выхваля́ка м. и ж., разг. (о мужчине) бахва́л, хвасту́н; (о женщине) бахва́лка, хвасту́нья

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выхваля́ка, ‑і, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑ляцы, Т ‑ай (‑аю), ж.

Разм. Той (тая), хто любіць выхваляцца; хвалько. Так ненатуральна прагучала гэтае слова, што партызаны маглі палічыць Лявонку за выхваляку. Жычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выхваля́ка ж. Ángeber m -s, -; Práhlhans m -es, -hänse, Áufschneider m -s, -, Wíchtigtuer m -s, -; Renommíst m -en, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

фанфаро́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Выхваляка, хвалько, чалавек, які выстаўляе напаказ свае здольнасці.

|| прым. фанфаро́нскі, -ая, -ая.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фанфаро́н, ‑а, м.

Разм. Самахвал, хвалько, выхваляка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

boaster [ˈbəʊstə] n. хвалько́, выхваля́ка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

braggart [ˈbrægət] n. dated хвалько́, выхваля́ка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)