вы́тыркнуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -ніся; зак. (разм.).

Высунуцца, паказацца адкуль-н. знутры.

В. з акопа.

|| незак. вытырка́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́тыркнуцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́тыркнуся вы́тыркнемся
2-я ас. вы́тыркнешся вы́тыркнецеся
3-я ас. вы́тыркнецца вы́тыркнуцца
Прошлы час
м. вы́тыркнуўся вы́тыркнуліся
ж. вы́тыркнулася
н. вы́тыркнулася
Загадны лад
2-я ас. вы́тыркніся вы́тыркніцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́тыркнуўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́тыркнуцца сов., разг., см. вы́таркнуцца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́тыркнуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак.

Разм.

1. Высунуцца, паказацца адкуль‑н. знутры. Вытыркнуцца з акопа. □ З-пад машыны вытыркнулася казала стрыжаная галава і гукнула: — Паветра! Лужанін.

2. Утварыць выступ; выдацца; выразна абазначыцца. Вочы ў старога сталі вялікія, круглыя, клінок барады вытыркнуўся наперад, рот раскрыўся. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́тыркнуцца разм. гл. высyнyцца

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адтапы́рыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -рыцца; зак. (разм.).

Вытыркнуцца, выпнуцца, высунуцца.

Адтапырыліся кішэні.

|| незак. адтапы́рвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вытырка́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да вытыркнуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́таркнуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак.

Тое, што і вытыркнуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вы́тырнуцца ’вытыркнуцца, высунуцца’ (Бяльк.). Рус. дыял. пск., смал. вы́торнуть ’высунуць, выштурхаць’, пецярб. вы́торнуцца ’выглянуць, з’явіцца’. Гл. торкаць, тыркаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

павытырка́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Разм. Вытыркнуцца, паказацца адкуль‑н. — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае. У розных месцах з-пад вады павытыркаліся новыя купінкі травы. Маўр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)