вытворны - Пошук

вытво́рны, -ая, -ае.

Утвораны ад іншага.

Вытворная велічыня.

Вытворнае слова.

В. тэрмін.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вытво́рны

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вытво́рны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	вытво́рны	вытво́рная	вытво́рнае	вытво́рныя
Р.	вытво́рнага	вытво́рнай вытво́рнае	вытво́рнага	вытво́рных
Д.	вытво́рнаму	вытво́рнай	вытво́рнаму	вытво́рным
В.	вытво́рны (неадуш.) вытво́рнага (адуш.)	вытво́рную	вытво́рнае	вытво́рныя (неадуш.) вытво́рных (адуш.)
Т.	вытво́рным	вытво́рнай вытво́рнаю	вытво́рным	вытво́рнымі
М.	вытво́рным	вытво́рнай	вытво́рным	вытво́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вытво́рны лингв., мат. произво́дный;

~ныя сло́вы — произво́дные слова́;

~ная велічыня́ — произво́дная величина́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вытво́рны, ‑ая, ‑ае.

Утвораны ад іншых форм, велічынь і пад. Вытворнае слова. Вытворная велічыня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вытво́рны лінгв. ábgeleitet;

вытво́рнае сло́ва ábgeleitetes Wort, Ábleitung f -, -en, Derivat [-´vɑ:t] n-(e)s, -e і -a

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

derivative [dɪˈrɪvətɪv] n., adj. math., ling. вытво́рны; дэрыва́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дру́гасны, -ая, -ае.

Вытворны, не зыходны; які з’яўляецца другой, пазнейшай ступенню ў развіцці чаго-н.

Д. прадукт.

Другасныя спірты.

Другасныя палавыя адзнакі.

|| наз. дру́гаснасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хларнава́ты, ‑ая, ‑ае.

Вытворны кіслародных злучэнняў пяцівалентнага хлору. Хларнаватая кіслага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хларнава́цісты, ‑ая, ‑ае.

Вытворны кіслародных злучэнняў аднавалентнага хлору. Хларнавацістая кіслага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Verbum