вы́ступ

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вы́ступ вы́ступы
Р. вы́ступу вы́ступаў
Д. вы́ступу вы́ступам
В. вы́ступ вы́ступы
Т. вы́ступам вы́ступамі
М. вы́ступе вы́ступах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́ступ, -у, мн. -ы, -аў, м.

Частка якога-н. прадмета, якая выступае, выдаецца ўперад.

В. скалы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́ступ вы́ступ, -па м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́ступ, -пу м. вы́ступ

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́ступ, ‑у, м.

Частка якога‑н. прадмета, якая выступае, выдаецца ўперад. Выступы скалы. Выступ берага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́ступ м.

1. Vórsprung m -(e)s, -sprünge;

2. тэх., буд. Áusladung f -, -en; Áuskragung f -, -en, Vórsprung m -(e)s, -sprünge;

3. (выступленне) Áuftreten n -s; Réde f -, -n (прамова), Béitrag m -(e)s, -träge (даклад у дыскусіі)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Вы́ступ (БРС), ’участак лесу, поля, лугу, які ўразаецца ў іншы масіў’ (Яшк.). Рус. вы́ступ, укр. ви́ступ ’выступленне’, польск. występ, в.-луж. wustup, чэш. výstup ’тс’. Аддзеяслоўнае ўтварэнне ад выступіць (гл. ступіць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́ступ Участак лесу, поля, лугу, які ўразаецца ў іншы масіў (Рэч.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

Петрыкаўскі выступ 12/15

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Ратнаўскі выступ 9/133

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)