Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
высто́йвацьнесов., в разн. знач. выста́ивать; см. вы́стаяць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
высто́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак.да выстаяць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́стаяць, -таю, -таіш, -таіць; -тай; зак.
1.што. Прастаяць доўга або з цяжкасцю.
В. чаргу за білетам.
В. на нагах цэлую змену.
2.перан. Не паддацца, вытрымаць, устаяць.
В. супраць ворага.
В. у барацьбе.
|| незак.высто́йваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́стаяць, высто́йваць
1. (прастаяць) (éine Zéitlang) stéhen*vi;
2. (вытрымаць, вытрываць) dúrchhalten*vi
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
выста́иватьнесов., в разн. знач.высто́йваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
высто́йванне, ‑я, н.
Дзеяннепаводледзеясл.выстойваць — выстаяць (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
высто́йваннеср., в разн. знач. выста́ивание; см.высто́йваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Вы́стай ’агароджанае месца для жывёлы (у полі або лесе)’ (ДАБМ, 784), ’стары лес’ (Яшк., слаўг.). Рус.вы́стой ’дзеянне па дзеяслову выстойваць’, в.-луж.wustaj ’адносіны, пункт погляду’. Аддзеяслоўнае ўтварэнне ад выстаяць (гл. стаяць).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
wystawać
незак.
1.выстойваць;
2. тырчаць, выступаць, вытыркацца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)