Verbum

анлайнавы слоўнік

выспява́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выспява́нне ср.

1. вызрева́ние, выспева́ние, созрева́ние;

2. перен. созрева́ние;

1, 2 см. выспява́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выспява́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выспяваць — выспець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Выспяванне (перыяд авагенезу) 1/57

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

выспява́нне н.

1. Réifen n -s, Áusreifen n -s;

ра́нняе выспява́нне Frühreife f -;

по́зняе выспява́нне Spätreife f -;

палаво́е выспява́нне Pubeszénz f -, Pubertätszeit f -;

2. перан. Heránreifen n -s, Áusreifen n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

палавое выспяванне

т. 11, с. 532

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

вызрева́ние выспява́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выспева́ние выспява́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

созрева́ние

1. паспява́нне, -ння ср., выспява́нне, -ння ср.;

2. перен. выспява́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

pokwitanie

н.

1. росквіт;

2. полавае выспяванне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)