вы́снены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́снены вы́сненая вы́сненае вы́сненыя
Р. вы́сненага вы́сненай
вы́сненае		 вы́сненага вы́сненых
Д. вы́сненаму вы́сненай вы́сненаму вы́сненым
В. вы́снены (неадуш.)
вы́сненага (адуш.)		 вы́сненую вы́сненае вы́сненыя (неадуш.)
вы́сненых (адуш.)
Т. вы́сненым вы́сненай
вы́сненаю		 вы́сненым вы́сненымі
М. вы́сненым вы́сненай вы́сненым вы́сненых

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́снены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́снены вы́сненая вы́сненае вы́сненыя
Р. вы́сненага вы́сненай
вы́сненае		 вы́сненага вы́сненых
Д. вы́сненаму вы́сненай вы́сненаму вы́сненым
В. вы́снены (неадуш.)
вы́сненага (адуш.)		 вы́сненую вы́сненае вы́сненыя (неадуш.)
вы́сненых (адуш.)
Т. вы́сненым вы́сненай
вы́сненаю		 вы́сненым вы́сненымі
М. вы́сненым вы́сненай вы́сненым вы́сненых

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́снены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад высніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вясня́ны ’вясенні’ (Сцяшк., МГ, КТС), драг. высне́ны ’тс’ (Лучыц-Федарэц, вусн. паведамл.), вясня́на воўна ’воўна адстрыжаных увесну авец’, вясня́ны дзень ’абрадавы вясенні дзень’ (Сцяшк. МГ), укр. весняний, рус. дан. весняный. Да вясна (гл.). Утворана пры дапамозе суф. ‑ян‑ы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)