вы́сечаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́сечаны |
вы́сечаная |
вы́сечанае |
вы́сечаныя |
| Р. |
вы́сечанага |
вы́сечанай вы́сечанае |
вы́сечанага |
вы́сечаных |
| Д. |
вы́сечанаму |
вы́сечанай |
вы́сечанаму |
вы́сечаным |
| В. |
вы́сечаны (неадуш.) вы́сечанага (адуш.) |
вы́сечаную |
вы́сечанае |
вы́сечаныя (неадуш.) вы́сечаных (адуш.) |
| Т. |
вы́сечаным |
вы́сечанай вы́сечанаю |
вы́сечаным |
вы́сечанымі |
| М. |
вы́сечаным |
вы́сечанай |
вы́сечаным |
вы́сечаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́сечаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́сечаны |
вы́сечаная |
вы́сечанае |
вы́сечаныя |
| Р. |
вы́сечанага |
вы́сечанай вы́сечанае |
вы́сечанага |
вы́сечаных |
| Д. |
вы́сечанаму |
вы́сечанай |
вы́сечанаму |
вы́сечаным |
| В. |
вы́сечаны (неадуш.) вы́сечанага (адуш.) |
вы́сечаную |
вы́сечанае |
вы́сечаныя (неадуш.) вы́сечаных (адуш.) |
| Т. |
вы́сечаным |
вы́сечанай вы́сечанаю |
вы́сечаным |
вы́сечанымі |
| М. |
вы́сечаным |
вы́сечанай |
вы́сечаным |
вы́сечаных |
Кароткая форма: вы́сечана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́сечаны
1. вы́рубленный;
2. вы́резанный, вы́сеченный;
1, 2 см. вы́сечы
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́сечаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад высечы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
растёсанный плотн. вы́сечаны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
па́сека, -і, ДМ -сецы, мн. -і, -сек, ж.
1. Высечаная дзялянка лесу; месца, дзе высечаны лес.
Раскарчоўваць пасеку.
2. Месца, дзе размешчаны вуллі з пчоламі і спецыяльныя будынкі.
|| прым. па́сечны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
маналі́т, -у, М -ліце, мн. -ы, -аў, м.
1. Суцэльная каменная глыба, а таксама прадмет, высечаны з яе.
2. Кавалак глебы з непарушаным структурным складам, які паказвае будову глебы ў вертыкальным разрэзе (спец.).
|| прым. маналі́тны, -ая, -ае.
Маналітная калона.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́руб м. (месца, дзе высечаны лес) entwáldetes [geródetes] Gebíet
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
hewn
[hju:n]
= hewed
сьсе́чаны; вы́сечаны; абчаса́ны (бервяно́)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
изва́янный вы́леплены; вы́разаны; вы́сечаны; часто переводится словом зро́блены (сделанный).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)