вырабны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вырабны́ вырабна́я вырабно́е вырабны́я
Р. вырабно́га вырабно́й
вырабно́е		 вырабно́га вырабны́х
Д. вырабно́му вырабно́й вырабно́му вырабны́м
В. вырабны́ (неадуш.)
вырабно́га (адуш.)		 вырабну́ю вырабно́е вырабны́я (неадуш.)
вырабны́х (адуш.)
Т. вырабны́м вырабно́й
вырабно́ю		 вырабны́м вырабны́мі
М. вырабны́м вырабно́й вырабны́м вырабны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вырабны́ спец., разг. поде́лочный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вырабны́, ‑ая, ‑ое.

Спец. Які прызначаны ці служыць для вырабу дробных рэчаў. Вырабныя матэрыялы. // Звязаны з вытворчасцю дробных рэчаў. Вырабныя майстэрні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поде́лочный спец., разг. вы́рабны;

поде́лочный лес вы́рабны лес.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лесаматэрыя́л, ‑у, м.

Бярвёны, брусы, дошкі і пад. як будаўнічы і вырабны матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ГЕЛІЯТРО́П,

мінерал, зялёная з чырвонымі ўкрапінамі, разнавіднасць халцэдону. Вырабны камень. Выкарыстоўваецца для вытв-сці дробных маст. вырабаў.

т. 5, с. 141

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

радані́т

(ад гр. rhodon = ружа)

мінерал класа сілікатаў ружовага, часам ружова-шэрага колеру; выкарыстоўваецца як вырабны камень.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

жадэі́т

(фр. jadeite)

мінерал, які належыць да групы манаклінных піраксенаў, сілікат натрыю і алюмінію зялёнага, белага ці карычневага колеру; каштоўны вырабны камень.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

АБСІДЫЯ́Н

(ад лац. Obsidianus lapis) камень Абсідыя),

прыроднае вулканічнае шкло чорнага, цёмна-шэрага, карычневага, чырвонага колераў, з рэжучым сколам. Бляск шкляны. Цв. 5. Шчыльн. 2500—2600 кг/м³. Лёгка паліруецца. Утвараецца пры хуткім ахалоджванні вязкай кіслай лавы. Выкарыстоўваецца як напаўняльнік лёгкіх бетонаў і вырабны камень.

Абсідыян.

т. 1, с. 44

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

лазуры́т

(польск. lazuryt, ад с.-лац. lazurium = блакіт)

мінерал сіняга колеру падкласа каркасных сілікатаў, які выкарыстоўваецца для прыгатавання сіняй фарбы і як вырабны камень.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)