вы́пісаць, -ішу, -ішаш, -іша; -ішы; -ісаны; зак.

1. што. Знайшоўшы, спісаць, запісаць.

В. цытату з кнігі.

2. што. Напісаць для выдачы каму-н.

В. ордар.

В. рахунак.

3. каго-што. Старанна апісаць сродкамі мовы або намаляваць.

В. вобразы дзеючых асоб.

В. узор.

4. што. Заказаць дастаўку чаго-н.

В. газету.

5. каго (што). Выклікаць пісьмова.

В. да сябе сям’ю.

6. каго (што). Выключыць са спісаў, са складу чаго-н.

В. хворага з бальніцы.

7. што. Зрасходаваць пісаннем (разм.).

В. чарніла з аўтаручкі.

|| незак. выпі́сваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. выпі́сванне, -я, н. і вы́піска, -і, ДМ вы́пісцы, ж. (да 1, 2, 4—6 знач.).

|| прым. выпісны́, -а́я, -о́е (да 3 і 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́пісаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́пішу вы́пішам
2-я ас. вы́пішаш вы́пішаце
3-я ас. вы́піша вы́пішуць
Прошлы час
м. вы́пісаў вы́пісалі
ж. вы́пісала
н. вы́пісала
Загадны лад
2-я ас. вы́пішы вы́пішыце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́пісаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́пісаць сов., в разн. знач. вы́писать;

в. цыта́ту — вы́писать цита́ту;

в. по́ўны загало́вак кні́гі — вы́писать по́лное загла́вие кни́ги;

в. часо́піс — вы́писать журна́л;

в. хво́рага — вы́писать больно́го;

в. чэк — вы́писать чек

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́пісаць, ‑пішу, ‑пішаш, ‑піша; зак., каго-што.

1. Спісаць адкуль‑н. Выпісаць цытату.

2. Зрабіць заказ у пісьмовай форме на выдачу, высылку чаго‑н. Выпісаць кнігу з кнігасховішча. Выпісаць газету. // Вызваць пісьмом, тэлеграмай і пад. каго‑н. Пан Вальвацкі зрабіў так, як рабіў не адзін пан, заводзячы культурную гаспадарку: ён выпісаў немца спецыяліста. Крапіва.

3. Выключыць са спісаў, са складу чаго‑н. Выпісаць хворага з бальніцы.

4. Напісаць для каго‑н. дакумент. Выпісаць ордэр, чэк, пропуск, квіток.

5. Кніжн. Старанна апісаць сродкамі мовы, стварыць што‑н. філіграннае; намаляваць. Выпісаць вобразы дзеючых асоб. Выпісаць узор.

6. Разм. Зрасходаваць пісаннем. Выпісаць чарніла з аўтаручкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́пісаць, выпі́сваць

1. (спісаць адкуль-н.) heráusschreiben* vt; Áuszüge máchen;

2. (старанна напісаць) málen vt, sórgfältig áusschreiben* vt;

3. (замовіць) bestéllen vt, bezíehen* vt;

вы́пісаць газе́ту die Zéitung abonníeren [abonníert háben];

4. (выклікаць пісьмом) schríftlich [bríeflich] éinladen* [hérbestellen];

5. (выключыць са спісаў) (aus der Líste) stréichen*;

вы́пісаць з дамаво́й кні́гі ábmelden vt; aus dem Háusbuch áustragen*;

вы́пісаць каго-н з бальні́цы j-n gesúndschreiben*; aus dem Kránkenhaus entlássen*;

6. (дакумент) áusstellen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́писать сов.

1. вы́пісаць, мног. павыпі́сваць;

2. (красками) намалява́ць, вы́малеваць, напіса́ць, вы́пісаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павыпі́сваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Выпісаць усё, многае або ўсіх, многіх.

П. цытаты.

П. раненых са шпіталя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́піска, -і, ДМ вы́пісцы, мн. -і, -сак, ж.

1. гл. выпісаць.

2. Тое, што выпісана з якога-н. тэксту, дакумента.

В. з пратакола.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выпі́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выпісаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́пісаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выпісаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)