вы́плавіць, -плаўлю, -плавіш, -плавіць; -плаўлены; зак., што.

Плавячы, здабыць.

В. жалеза з руды.

|| незак. выплаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. вы́плаўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́плавіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́плаўлю вы́плавім
2-я ас. вы́плавіш вы́плавіце
3-я ас. вы́плавіць вы́плавяць
Прошлы час
м. вы́плавіў вы́плавілі
ж. вы́плавіла
н. вы́плавіла
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́плавіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́плавіць сов., тех. вы́плавить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́плавіць, ‑плаўлю, ‑плавіш, ‑плавіць; зак., што.

Расплавіўшы, вылучыць, атрымаць што‑н. Выплавіць жалеза з руды. Выплавіць тону чыгуну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́плавіць (áus)schmélzen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́плавить сов., техн. вы́плавіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выплаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да выплавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́плаўлены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выплавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навыплаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., чаго.

Выплавіць многа чаго‑н. Навыплаўляць сталі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wypławić

зак. тэх. выплавіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)