вы́палить сов., прям., перен. вы́паліць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́паліць сов.
1. в разн. знач. вы́жечь;
со́нца ~ліла траву́ — со́лнце вы́жгло траву́;
в. во́чы — вы́жечь глаза́;
2. (у чым) истопи́ть (что), вы́топить (что);
в. у пе́чы — истопи́ть (вы́топить) печь;
3. (глиняные изделия) вы́жечь, обже́чь, вы́калить;
4. (сильно нагреть, прокалить) вы́жарить;
в. кастру́лю — вы́жарить кастрю́лю;
5. спец. наже́чь;
в. кляймо́ — наже́чь тавро́;
6. разг. вы́палить;
в. з ружжа́ — вы́палить из ружья́;
7. перен. вы́палить;
ён ~ліў усё гэ́та адны́м ду́хам — он вы́палил всё э́то одни́м ду́хом
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)