вы́палаць гл. палоць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́палаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́палю вы́палем
2-я ас. вы́палеш вы́палеце
3-я ас. вы́пале вы́палюць
Прошлы час
м. вы́палаў вы́палалі
ж. вы́палала
н. вы́палала
Загадны лад
2-я ас. вы́палі вы́паліце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́палаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́палаць сов. вы́полоть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́палаць, ‑лю, ‑леш, ‑ле; зак., што.

Павырываць пустазелле з пасеву. Выпалаць свірэпу з аўса. // Ачысціць ад пустазелля, апалоць. Выпалаць лён. Выпалаць грады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́палаць áusjäten vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пало́ць, палю́, по́леш, по́ле; палі́; по́латы; незак., што.

Ачышчаць ад пустазелля або выдаляць яго адкуль-н.

П. грады.

П. макрыцу.

|| зак. вы́палаць, -лю, -леш, -ле; -латы.

|| наз. по́ліва, -а, н.

|| прым. пало́льны, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

павыпо́лваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Выпалаць усё, многае.

П. пустазелле.

П. грады.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́полоть сов. вы́палаць, мног. павыпо́лваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпо́лваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выпалаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́палаты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выпалаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)