вы́ніклы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́ніклы вы́ніклая вы́ніклае вы́ніклыя
Р. вы́ніклага вы́ніклай
вы́ніклае		 вы́ніклага вы́ніклых
Д. вы́нікламу вы́ніклай вы́нікламу вы́ніклым
В. вы́ніклы (неадуш.)
вы́ніклага (адуш.)		 вы́ніклую вы́ніклае вы́ніклыя (неадуш.)
вы́ніклых (адуш.)
Т. вы́ніклым вы́ніклай
вы́ніклаю		 вы́ніклым вы́ніклымі
М. вы́ніклым вы́ніклай вы́ніклым вы́ніклых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

consequent

[ˈkɑ:nsəkwənt]

1.

adj.

1) вы́ніклы (зь не́чага)

2) лягі́чна пасьлядо́ўны

2.

n.

1) вы́нік -у m., пасьлядо́ўнае здарэ́ньне

2) другі́ член умо́ўнага ска́зу

3) Math. другі́ член прапо́рцыі (дачыне́ньня)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)