вы́махнуць

‘вымахаць, вырасці; выгнаць каго-небудзь, што-небудзь; імгненна выскачыць, выбегчы куды-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́махну вы́махнем
2-я ас. вы́махнеш вы́махнеце
3-я ас. вы́махне вы́махнуць
Прошлы час
м. вы́махнуў вы́махнулі
ж. вы́махнула
н. вы́махнула
Загадны лад
2-я ас. вы́махні вы́махніце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́махнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́махнуть сов., прост.

1. вы́гнаць;

2. вы́хапіць;

3. вы́бегчы, вы́скачыць;

4. вы́махаць, вы́махнуць, вы́гнаць, вы́расці; см. выма́хивать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)