вы́маніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак.

1. каго (што). Вабячы, прымусіць выйсці адкуль-н.

В. драпежніка з нары.

2. што. Набыць хітрыкамі, падманам.

В. грошы.

|| незак. выма́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́маніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́маню вы́манім
2-я ас. вы́маніш вы́маніце
3-я ас. вы́маніць вы́маняць
Прошлы час
м. вы́маніў вы́манілі
ж. вы́маніла
н. вы́маніла
Загадны лад
2-я ас. вы́мані вы́маніце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́маніўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́маніць сов. вы́манить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́маніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго-што.

Разм.

1. Вабячы, прымусіць выйсці адкуль‑н. Выманіць драпежніка з нары. □ Дзеці кінуліся за ім, паспрабавалі выманіць яго адтуль, але кацянё натапырылася, зафыркала і выйсці не жадала. Васілевіч.

2. Набыць што‑н. хітрыкамі, падманам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́маніць, выма́ньваць разм. heruslocken vt; heruswinken vt (знакамі); blisten vt, blocken vt (хітрасцю)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́мантачыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., што (разм.).

Тое, што і выманіць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выма́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выманіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́мантачыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.

Разм. Тое, што і выманіць (у 2 знач).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wyłudzić

зак. вымантачыць; выманіць; выцыганіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wymamić

зак. выманіць; вымантачыць; выцыганіць; вынадзіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)