вы́лічыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́лічу вы́лічым
2-я ас. вы́лічыш вы́лічыце
3-я ас. вы́лічыць вы́лічаць
Прошлы час
м. вы́лічыў вы́лічылі
ж. вы́лічыла
н. вы́лічыла
Загадны лад
2-я ас. вы́лічы вы́лічыце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́лічыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́лічыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., што.

1. Падлічыўшы, вызначыць.

В. памер даходаў.

В. кошт будоўлі.

2. Утрымаць пры расплаце.

В. запазычанасць.

|| незак. выліча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і вылі́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. вылічэ́нне, -я, н. і вы́лік, -у, м. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́лічыць сов.

1. (найти путём вычисления) вы́считать; вы́числить; исчи́слить;

2. (не выдать полностью, недоплатить за что-л.) удержа́ть, вы́честь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́лічыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.

1. Знайсці шляхам вылічэння; вызначыць. Вылічыць агульны назоўнік дробаў.

2. Утрымаць пэўную суму пры выдачы грошай, недаплаціць за што‑н. Вылічыць з зарплаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вы́лічыць (БРС, Нас., Яруш., Касп., Шат., Бяльк.). Крукоўскі (Уплыў, 121) лічыць калькай рус. вычислить, але хутчэй гэта самастойнае ўтварэнне; параўн. польск. wyliczyć. Гл. таксама лічыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вылі́чваць, вы́лічыць beréchnen vt, áusrechnen vt; erréchnen vt; überschlágen* (зрабіць падлік)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

павылі́чваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Вылічыць усё, многае.

П. працэнты.

П. запазычанасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́числить сов. вы́лічыць, мног. павылі́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расчи́слить сов., разг. вы́лічыць, разлічы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выліча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вылічыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)