вылучэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вылучэ́нне
Р. вылучэ́ння
Д. вылучэ́нню
В. вылучэ́нне
Т. вылучэ́ннем
М. вылучэ́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вылучэ́нне ср.

1. выделе́ние, отделе́ние;

2. выдвиже́ние, выставле́ние;

3. выделе́ние;

4. испуска́ние;

5. излуче́ние;

6. тип. выделе́ние;

1-6 см. вы́лучыць 1-3, 5-7;

7. хим., физиол. выделе́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вылучэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. вылучыць (у 1, 2, 3 і 5 знач.).

2. Разм. Тое, што і выпраменьванне. Вылучэнне цяпла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вылучэ́нне н.

1. (кадраў, на пасаду і г. д.) Beförderung [Berúfung] auf éinen höheren Pósten [in ein höheres Amt]; Áufstellung f -, -en, Nominíerung f -, -en (у якасці кандыдатаў);

2. (сродкаў) Bewílligung f - (von Mitteln)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́лучыцца, -чуся, -чышся, -чыцца; зак.

1. Вызначыцца чым-н. сярод іншых.

В. сваімі здольнасцямі.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Выйсці, выступіць з чаго-н. у выніку пэўных працэсаў.

У працэсе рэакцыі вылучылася соль.

|| незак. вылуча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. вылучэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́лучыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак.

1. каго-што. Адабраўшы, адасобіць ад агульнай масы; выдзеліць.

В. сваіх авечак з чарады.

В. галоўнае ў творы.

Яго вылучылі як лепшага вучня.

2. каго (што). Прапанаваць, выставіць для абмеркавання, паставіць на больш адказную работу.

В. кандыдата на пасаду старшыні.

3. што. Аддаць, выдзеліць каму-н. на карыстанне.

На будаўніцтва вылучылі сродкі і тэхніку.

4. (1 і 2 ас. не ўжыв.), што. Выпусціць, выдзеліць.

В. пах.

|| незак. вылуча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. вылучэ́нне, -я, н.

В. кандыдата ў дэпутаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выдвиже́ние вылучэ́нне, -ння ср.;

выдвиже́ние ка́дров вылучэ́нне ка́драў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

на́ціск, -у, мн. -і, -аў, м.

1. гл. націснуць.

2. Моцны напор.

Н. вятроў.

3. Рашучы, імклівы рух, напад на каго-, што-н.

Стрымліваць н. праціўніка.

4. Вылучэнне (складу, слова) сілай голасу або павышэннем тону, а таксама значок, які паказвае такое вылучэнне.

Паставіць н.

Лагічны н.

5. Патаўшчэнне штрыха пры пісьме пяром.

Пісаць з націскам.

6. перан. Вылучэнне чаго-н. у якасці асноўнага.

Зрабіць н. на выпуск тавараў першай неабходнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цеплаадда́ча, -ы, ж. (спец.).

1. Аддача цяпла нагрэтым целам у акаляючае асяроддзе.

2. У фізіялогіі: вылучэнне цяпла жывёльным арганізмам у працэсе яго жыццядзейнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адбо́р, -у, м.

1. гл. адабраць¹ (да 5 знач.).

2. Вылучэнне каго-, чаго-н. з якога-н. асяроддзя.

Натуральны а. — выжыванне найбольш прыстасаваных, моцных арганізмаў (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)