вылеза́ть несов., в разн. знач. выла́зіць; см. вы́лезть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выла́зить несов., обл., см. вылеза́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпіра́цца несов.

1. разг. вылеза́ть;

2. прост. вылеза́ть, выпира́ться;

1, 2 см. вы́перціся;

3. страд. выпира́ться; см. выпіра́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вытыка́цца I несов., разг.

1. вылеза́ть, пока́зываться; высо́вываться;

2. перен. вылеза́ть;

1, 2 см. вы́ткнуцца

вытыка́цца II несов., страд. тка́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выплі́шчвацца несов., прост. вылеза́ть; пролеза́ть; (из толпы — ещё) пробира́ться, проти́скиваться, прота́лкиваться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпіха́цца несов.

1. прост. высо́вываться, вылеза́ть;

2. страд. выта́лкиваться; выпи́хиваться; см. выпіха́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выла́зіць несов., в разн. знач. вылеза́ть; (показываться — ещё) высо́вываться; (о волосах, шерсти и т.п. — ещё) выпада́ть, лезть; см. вы́лезці;

аж во́чы на лоб ~зяць — глаза́ на лоб ле́зут;

бо́кам (праз бок) в. — бо́ком выхо́дит;

в. са ску́ры — из ко́жи (вон) лезть;

не в. з даўго́ў — не вылеза́ть из долго́в;

з гразі́ не в. — из гря́зи не вылеза́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выязджа́ць несов.

1. в разн. знач. выезжа́ть; уезжа́ть;

2. разг. выска́льзывать; вылеза́ть;

3. перен., разг. выезжа́ть;

1-3 см. вы́ехаць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпіра́ць несов.

1. в разн. знач. выпира́ть;

лёдам ~ра́е па́любезл. льдом выпира́ет сва́ю;

в. каго́е́будзь — выпира́ть кого́-л.;

з кішэ́ні не́шта ~ра́е — из карма́на что́-то выпира́ет;

у тво́ры зана́дта ~ра́е тэндэнцы́йнасць — в произведе́нии сли́шком выпира́ет тенденцио́зность;

2. прост. вылеза́ть, выпира́ться; см. вы́перці 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

доўг (род. до́ўгу) м.

1. (взятое взаймы) долг;

вярну́ць д. — возврати́ть долг;

2. (обязанность) долг;

не заста́цца ў даўгу́ — не оста́ться в долгу́;

адда́ць апо́шні д. — отда́ть после́дний долг;

па ву́шы ў даўга́х — по́ уши в долга́х;

уле́зці ў даўгі́ — влезть в долги́;

быць у даўгу́ — быть в долгу́;

не выла́зіць з даўго́ў — не вылеза́ть из долго́в;

у даўгу́ як у шаўку́погов. в долгу́ как в шелку́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)