выкіпа́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. выкіпа́е выкіпа́юць
Прошлы час
м. выкіпа́ў выкіпа́лі
ж. выкіпа́ла
н. выкіпа́ла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выкіпа́ць несов. выкипа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выкіпа́ць, ‑ае.

Незак. да выкіпець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́кіпець, 1 і 2 ас. не ўжыв., -піць; зак.

Выпарыцца ў працэсе кіпення.

Вада выкіпела.

|| незак. выкіпа́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выкіпа́ць, вы́кіпець verdámpfen vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

выкипа́ть несов. выкіпа́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укипа́ть несов., разг. (выкипать) выкіпа́ць; (увариваясь) укіпа́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wygotowywać się

незак.

1. выварвацца;

2. выкіпаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

boil down

а) выкіпа́ць; згушча́ць кіпячэ́ньнем

б) скарача́ць, выкіда́ючы нява́жнае

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

éinkochen

1.

vt ува́рваць

Früchte ~ — вары́ць варэ́нне

2.

vi (s) ува́рвацца, выкіпа́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)