выкіпа́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. выкіпа́нне
Р. выкіпа́ння
Д. выкіпа́нню
В. выкіпа́нне
Т. выкіпа́ннем
М. выкіпа́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выкіпа́нне ср. выкипа́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выкипа́ние выкіпа́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укипа́ние выкіпа́нне, -ння ср.; укіпа́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)