выкіпа́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
выкіпа́нне | |
выкіпа́ння | |
выкіпа́нню | |
выкіпа́нне | |
выкіпа́ннем | |
выкіпа́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
выкіпа́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
выкіпа́нне | |
выкіпа́ння | |
выкіпа́нню | |
выкіпа́нне | |
выкіпа́ннем | |
выкіпа́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)