выкі́дваць¹ гл. выкінуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выкі́дваць² гл. вы́кідаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выкі́дваць

‘да выкінуць’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выкі́дваю выкі́дваем
2-я ас. выкі́дваеш выкі́дваеце
3-я ас. выкі́двае выкі́дваюць
Прошлы час
м. выкі́дваў выкі́двалі
ж. выкі́двала
н. выкі́двала
Загадны лад
2-я ас. выкі́двай выкі́двайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выкі́дваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выкі́дваць

‘да вы+кідаць - выкінуць у некалькі прыёмаў’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выкі́дваю выкі́дваем
2-я ас. выкі́дваеш выкі́дваеце
3-я ас. выкі́двае выкі́дваюць
Прошлы час
м. выкі́дваў выкі́двалі
ж. выкі́двала
н. выкі́двала
Загадны лад
2-я ас. выкі́двай выкі́двайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выкі́дваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выкі́дваць несов., см. выкіда́ць;

в. шту́кі (фо́кусы і пад.) — выки́дывать шту́ки (фо́кусы и т.п.)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выкі́дваць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выкінуць.

•••

Выкідваць антраша — рабіць мудрагелістыя рухі нагамі.

выкі́дваць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вы́кідаць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́кідаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

1. Выкінуць у некалькі прыёмаў (усё, многае).

В. рэчы праз акно.

2. перан. З цяжкасцю выгадаваць (разм.).

В. дзяцей.

|| незак. выкіда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і выкі́дваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выкіда́ць, выкі́дваць, вы́кінуць

1. hinuswerfen* vt, hinusschmeißen* vt (у напрамку ад таго, хто гаворыць); heruswerfen*, herusschmeißen* vt (у напрамку да таго, хто гаворыць), wgwerfen* vt;

выкіда́ць з вакна́ zum Fnster hinuswerfen*;

выкіда́ць за борт тс. перан. über Bord wrfen*;

2. разм. (выпусціць у продаж) wrfen* vt;

выкіда́ць тава́ры на ры́нак Wren auf den Markt wrfen*;

3. (выключыць, выкрасліць) strichen* vt;

4. (выгнаць) hinusjagen vt;

выкіда́ць каго-н на ву́ліцу j-n auf die Strße stzen;

выкіда́ць што-н з галавы́ sich etw. aus dem Kopf schlgen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́кінуць, -ну, -неш, -не; -кінь; -нуты; зак.

1. каго-што. Кідаючы, выдаліць, пазбавіцца ад чаго-н. непатрэбнага, лішняга.

В. ілюстрацыю.

В. грошы на вецер (перан.). В. прагульшчыка з завода (перан.).

2. перан., што. Абвясціць, аб’явіць (разм.).

В. лозунг.

3. перан., што. Пусціць, накіраваць.

В. тавар на рынак (пусціць у продаж; разм.).

4. што. Падняць, вывесіць.

В. сцяг.

5. што. У спартыўных практыкаваннях: выставіць, высунуць рэзкім рухам.

В. руку ўперад.

6. што. Учыніць, устроіць (разм.).

В. жарт. В. штуку.

|| незак. выкіда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і выкі́дваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. вы́кід, -у, М -дзе, м. (да 5 знач.).

|| прым. выкідны́, -а́я, -о́е (да 1 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

антраша́, нескл., н.

Балетнае па, лёгкі скачок уверх, у час якога танцор ударае некалькі разоў нагой аб нагу.

•••

Выкідваць антраша гл. выкідваць ​1.

[Фр. entrechat.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)