вы́курыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́куру вы́курым
2-я ас. вы́курыш вы́курыце
3-я ас. вы́курыць вы́кураць
Прошлы час
м. вы́курыў вы́курылі
ж. вы́курыла
н. вы́курыла
Загадны лад
2-я ас. вы́куры вы́курыце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́курыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́курыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак.

1. што. Дакурыць да канца, зрасходаваць курэннем.

В. папяросу.

В. усе цыгарэты.

2. каго (што). Абкурваючы, выгнаць.

В. лісу з нары.

3. перан., каго (што). Выгнаць, прымусіць пайсці, выйсці (разм.).

В. няпрошаных гасцей.

|| незак. выку́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́курыць сов., в разн. знач. вы́курить;

в. папяро́ску — вы́курить папиро́ску;

в. лісу́ з нары́ — вы́курить лису́ из норы́;

в. няпро́шаных гасце́й — вы́курить непро́шенных госте́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́курыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго-што.

1. Дакурыць да канца; скурыць. Выкурыць папяросу, люльку.

2. Выгнаць дымам. Выкурыць лісу з нары.

3. перан. Разм. Выжыць, прымусіць выйсці. Выкурыць няпрошаных гасцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выку́рваць, вы́курыць

1. (папяросу і г. д.) zu nde ruchen;

2. разм. (выгнаць) usräuchern vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

самакру́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж. (разм.).

Самаробная папяроса.

Выкурыць самакрутку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́кураны вы́куренный; см. вы́курыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

искури́ть сов., разг. скуры́ць; вы́курыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скури́ть сов., прост. скуры́ць, вы́курыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выку́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выкурыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)