вы́курыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́куру |
вы́курым |
| 2-я ас. |
вы́курыш |
вы́курыце |
| 3-я ас. |
вы́курыць |
вы́кураць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́курыў |
вы́курылі |
| ж. |
вы́курыла |
| н. |
вы́курыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́куры |
вы́курыце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́курыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́курыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак.
1. што. Дакурыць да канца, зрасходаваць курэннем.
В. папяросу.
В. усе цыгарэты.
2. каго (што). Абкурваючы, выгнаць.
В. лісу з нары.
3. перан., каго (што). Выгнаць, прымусіць пайсці, выйсці (разм.).
В. няпрошаных гасцей.
|| незак. выку́рваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́курыць сов., в разн. знач. вы́курить;
в. папяро́ску — вы́курить папиро́ску;
в. лісу́ з нары́ — вы́курить лису́ из норы́;
в. няпро́шаных гасце́й — вы́курить непро́шенных госте́й
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́курыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго-што.
1. Дакурыць да канца; скурыць. Выкурыць папяросу, люльку.
2. Выгнаць дымам. Выкурыць лісу з нары.
3. перан. Разм. Выжыць, прымусіць выйсці. Выкурыць няпрошаных гасцей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выку́рваць, вы́курыць
1. (папяросу і г. д.) zu Énde ráuchen;
2. разм. (выгнаць) áusräuchern vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
самакру́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж. (разм.).
Самаробная папяроса.
Выкурыць самакрутку.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́кураны вы́куренный; см. вы́курыць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
искури́ть сов., разг. скуры́ць; вы́курыць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
скури́ть сов., прост. скуры́ць, вы́курыць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выку́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да выкурыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)