вы́кладзены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́кладзены |
вы́кладзеная |
вы́кладзенае |
вы́кладзеныя |
| Р. |
вы́кладзенага |
вы́кладзенай вы́кладзенае |
вы́кладзенага |
вы́кладзеных |
| Д. |
вы́кладзенаму |
вы́кладзенай |
вы́кладзенаму |
вы́кладзеным |
| В. |
вы́кладзены (неадуш.) вы́кладзенага (адуш.) |
вы́кладзеную |
вы́кладзенае |
вы́кладзеныя (неадуш.) вы́кладзеных (адуш.) |
| Т. |
вы́кладзеным |
вы́кладзенай вы́кладзенаю |
вы́кладзеным |
вы́кладзенымі |
| М. |
вы́кладзеным |
вы́кладзенай |
вы́кладзеным |
вы́кладзеных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́кладзены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́кладзены |
вы́кладзеная |
вы́кладзенае |
вы́кладзеныя |
| Р. |
вы́кладзенага |
вы́кладзенай вы́кладзенае |
вы́кладзенага |
вы́кладзеных |
| Д. |
вы́кладзенаму |
вы́кладзенай |
вы́кладзенаму |
вы́кладзеным |
| В. |
вы́кладзены (неадуш.) вы́кладзенага (адуш.) |
вы́кладзеную |
вы́кладзенае |
вы́кладзеныя (неадуш.) вы́кладзеных (адуш.) |
| Т. |
вы́кладзеным |
вы́кладзенай вы́кладзенаю |
вы́кладзеным |
вы́кладзенымі |
| М. |
вы́кладзеным |
вы́кладзенай |
вы́кладзеным |
вы́кладзеных |
Кароткая форма: вы́кладзена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́кладзены
1. вы́ложенный;
2. вы́ложенный, уло́женный;
3. возведённый, вы́веденный;
4. перен. изло́женный;
1-4 см. вы́класці
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́кладзены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад выкласці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вышэйпада́дзены, ‑ая, ‑ае.
Адзначаны, выкладзены раней. У святле вышэйпададзенага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
изло́женный вы́кладзены; (выраженный) вы́казаны; (рассказанный) раска́заны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сці́слы, -ая, -ае.
1. Выкладзены коратка, лаканічны.
Сціслая характарыстыка каго-, чаго-н.
2. Кароткі ў часе.
У сціслыя тэрміны.
3. Спорны, дробны, з невялікімі прамежкамі паміж літарамі, словамі (пра почырк, тэкст).
|| наз. сці́сласць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Трайко́нцік (тройко́нцік) ’трохвугольнік, выкладзены з камянёў, куды ідзе падуст на нераст і дзе яго ловяць’ (астрав., Сл. ПЗБ). З польск. trójkąt ’трохвугольнік’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
воспроизведённый
1. узно́ўлены;
2. адно́ўлены; прыпо́мнены; перада́дзены;
3. рэпрадуктава́ны; перадрукава́ны; вы́кладзены; перака́заны; см. воспроизвести́;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
wykładany
1. выкладзены; вытлумачаны;
2. абкладзены; абліцаваны;
wykładany kołnierz — адкладны каўнер
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)