вы́каўзаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́каўзаны |
вы́каўзаная |
вы́каўзанае |
вы́каўзаныя |
| Р. |
вы́каўзанага |
вы́каўзанай вы́каўзанае |
вы́каўзанага |
вы́каўзаных |
| Д. |
вы́каўзанаму |
вы́каўзанай |
вы́каўзанаму |
вы́каўзаным |
| В. |
вы́каўзаны (неадуш.) вы́каўзанага (адуш.) |
вы́каўзаную |
вы́каўзанае |
вы́каўзаныя (неадуш.) вы́каўзаных (адуш.) |
| Т. |
вы́каўзаным |
вы́каўзанай вы́каўзанаю |
вы́каўзаным |
вы́каўзанымі |
| М. |
вы́каўзаным |
вы́каўзанай |
вы́каўзаным |
вы́каўзаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́каўзаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́каўзаны |
вы́каўзаная |
вы́каўзанае |
вы́каўзаныя |
| Р. |
вы́каўзанага |
вы́каўзанай вы́каўзанае |
вы́каўзанага |
вы́каўзаных |
| Д. |
вы́каўзанаму |
вы́каўзанай |
вы́каўзанаму |
вы́каўзаным |
| В. |
вы́каўзаны (неадуш.) вы́каўзанага (адуш.) |
вы́каўзаную |
вы́каўзанае |
вы́каўзаныя (неадуш.) вы́каўзаных (адуш.) |
| Т. |
вы́каўзаным |
вы́каўзанай вы́каўзанаю |
вы́каўзаным |
вы́каўзанымі |
| М. |
вы́каўзаным |
вы́каўзанай |
вы́каўзаным |
вы́каўзаных |
Кароткая форма: вы́каўзана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́каўзаны разг.
1. прич. сде́ланный ско́льзким, раска́танный;
2. прич. загрязнённый; измя́тый;
3. прил. гла́дкий от скольже́ния
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́каўзаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад выкаўзаць.
2. у знач. прым. Гладкі ад коўзання. На выкаўзаным снезе так іскрыла сонца, што аж рэзала ў вачах. Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)