ВЫКАНА́ЎЧАЯ ЎЛА́ДА,

у адпаведнасці з тэорыяй падзелу ўлад адна з самаст. галін дзярж. улады. Ажыццяўляе функцыі кіравання (кіраўнік дзяржавы, урад) паводле дзеючых законаў і інш. нарматыўных актаў. Прымае ўласныя пастановы і рашэнні для выканання актаў заканадаўчай улады. У Рэспубліцы Беларусь выканаўчую ўладу ажыццяўляе ўрад — Савет Міністраў Рэспублікі Беларусь.

т. 4, с. 309

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Выканаўчая камісія па каардынацыі дзейнасці членаў ЦК РСДРП у Расіі 3/82

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

выкана́ўчы, -ая, -ае.

1. Які ажыццяўляе выкананне рашэнняў, пастаноў заканадаўчых органаў, практычна кіруе чым-н.

Выканаўчая ўлада.

В. камітэт.

В. ліст (дакумент, па якім ажыццяўляецца судовае рашэнне).

2. Які мае адносіны да выканаўцы — да таго, хто выступае з выкананнем якога-н. мастацкага твора.

Індывідуальная выканаўчая манера.

|| наз. выкана́ўчасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выкана́ўчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. выкана́ўчы выкана́ўчая выкана́ўчае выкана́ўчыя
Р. выкана́ўчага выкана́ўчай
выкана́ўчае		 выкана́ўчага выкана́ўчых
Д. выкана́ўчаму выкана́ўчай выкана́ўчаму выкана́ўчым
В. выкана́ўчы (неадуш.)
выкана́ўчага (адуш.)		 выкана́ўчую выкана́ўчае выкана́ўчыя (неадуш.)
выкана́ўчых (адуш.)
Т. выкана́ўчым выкана́ўчай
выкана́ўчаю		 выкана́ўчым выкана́ўчымі
М. выкана́ўчым выкана́ўчай выкана́ўчым выкана́ўчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Exekutíve

[-və]

f -, -n выкана́ўчая ўла́да

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

executive​1 [ɪgˈzekjətɪv] n.

1. кіраўні́к; кіраўні́цтва

2. the executive выкана́ўчая ўла́да;

Chief Executive AmE прэзідэ́нт ЗША

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

vollzíehend

a

~e Gewált — выкана́ўчая ўла́да

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

крыміна́льна-выкана́ўчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. крыміна́льна-выкана́ўчы крыміна́льна-выкана́ўчая крыміна́льна-выкана́ўчае крыміна́льна-выкана́ўчыя
Р. крыміна́льна-выкана́ўчага крыміна́льна-выкана́ўчай
крыміна́льна-выкана́ўчае		 крыміна́льна-выкана́ўчага крыміна́льна-выкана́ўчых
Д. крыміна́льна-выкана́ўчаму крыміна́льна-выкана́ўчай крыміна́льна-выкана́ўчаму крыміна́льна-выкана́ўчым
В. крыміна́льна-выкана́ўчы (неадуш.)
крыміна́льна-выкана́ўчага (адуш.)		 крыміна́льна-выкана́ўчую крыміна́льна-выкана́ўчае крыміна́льна-выкана́ўчыя (неадуш.)
крыміна́льна-выкана́ўчых (адуш.)
Т. крыміна́льна-выкана́ўчым крыміна́льна-выкана́ўчай
крыміна́льна-выкана́ўчаю		 крыміна́льна-выкана́ўчым крыміна́льна-выкана́ўчымі
М. крыміна́льна-выкана́ўчым крыміна́льна-выкана́ўчай крыміна́льна-выкана́ўчым крыміна́льна-выкана́ўчых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

распара́дча-выкана́ўчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. распара́дча-выкана́ўчы распара́дча-выкана́ўчая распара́дча-выкана́ўчае распара́дча-выкана́ўчыя
Р. распара́дча-выкана́ўчага распара́дча-выкана́ўчай
распара́дча-выкана́ўчае		 распара́дча-выкана́ўчага распара́дча-выкана́ўчых
Д. распара́дча-выкана́ўчаму распара́дча-выкана́ўчай распара́дча-выкана́ўчаму распара́дча-выкана́ўчым
В. распара́дча-выкана́ўчы (неадуш.)
распара́дча-выкана́ўчага (адуш.)		 распара́дча-выкана́ўчую распара́дча-выкана́ўчае распара́дча-выкана́ўчыя (неадуш.)
распара́дча-выкана́ўчых (адуш.)
Т. распара́дча-выкана́ўчым распара́дча-выкана́ўчай
распара́дча-выкана́ўчаю		 распара́дча-выкана́ўчым распара́дча-выкана́ўчымі
М. распара́дча-выкана́ўчым распара́дча-выкана́ўчай распара́дча-выкана́ўчым распара́дча-выкана́ўчых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выкана́ўчы, ‑ая, ‑ае.

1. Які ажыццяўляе выкананне рашэнняў, пастаноў заканадаўчых органаў, практычна кіруе чым‑н. Выканаўчая ўлада. Раённы выканаўчы камітэт.

2. Які мае адносіны да выканаўцы (у 2 знач.). Выканаўчае майстэрства. □ Побач з апісаннем тыпаў казачнікаў.. М. Федароўскі падае найбольш характэрныя рысы індывідуальнай выканаўчай манеры некаторых апавядальнікаў. Саламевіч.

•••

Выканаўчы ліст гл. ліст ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)