Вызвале́нне

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вызвале́нне
Р. Вызвале́ння
Д. Вызвале́нню
В. Вызвале́нне
Т. Вызвале́ннем
М. Вызвале́нні

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вызвале́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вызвале́нне
Р. вызвале́ння
Д. вызвале́нню
В. вызвале́нне
Т. вызвале́ннем
М. вызвале́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вызвале́нне ср.

1. освобожде́ние, высвобожде́ние;

2. избавле́ние, освобожде́ние;

1, 2 см. вы́зваліць 1, 2, вы́зваліцца 1, 2;

3. увольне́ние, освобожде́ние; см. вы́зваліць 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вызвале́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вызваляць — вызваліць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. вызваляцца — вызваліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

«Вызваленне» (дробнабурж. партыя) 3/185; 7/474

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Вызваленне (сорт чарэшні) 3/185; 7/408; 11/205

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

«ВЫЗВАЛЕ́ННЕ»,

выдавецкае таварыства. Існавала ў 1921. Выдавецка-друкарская база т-ва пазначана гарадамі Мінск—Вільня—Берлін. Выпусціла манаграфію «Адраджэнне Беларусі і Польшча» А.Цвікевіча, «Беларускую граматыку для школ» Б.Тарашкевіча, каталог-клішэ і інш.

А.С.Ліс.

т. 4, с. 307

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

вызвале́нне н.

1. Fréisetzung f -, Fréilassung f ;

умо́ўнае [датэрміно́вае] вызвале́нне юрыд. vórzeitige Entlássung auf Bewährung;

2. (выбаўленне) Befréiung f -, Erlösung f ; Entbíndung f - (ад абяцання, слова); Erlássung f -, Dispensíerung f - (ад падаткаў, вайсковай павіннасці і інш.); Entpflíchtung f - (ад абавязкаў);

3. (звальненне) Entlássung f -, Enthébung f ;

прасі́ць аб вызвале́нні ад паса́ды um Enthébung vom Amt bítten*;

4. (памяшкання і г. д.) Räumung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́зваліцца, -люся, -лішся, -ліцца; зак.

1. Атрымаць свабоду, стаць свабодным.

В. з палону.

В. ад прыгнёту.

2. Пазбавіцца ад чаго-н., што сціскае, абмяжоўвае, ад непажаданага, шкоднага.

В. ад ношы.

В. з абдымкаў.

В. ад думак.

3. Стаць свабодным ад якіх-н. абавязкаў, спраў і пад.

В. ад работы.

В. ад загадвання.

4. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Ачысціцца, стаць пустым, незанятым.

Кватэра вызвалілася.

Месца вызвалілася.

|| незак. вызваля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

|| наз. вызвале́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́зваліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак.

1. каго-што. Зрабіць свабодным.

В. арыштаваных.

2. што. Вярнуць назад (захопленае ворагам).

В. горад ад захопнікаў.

3. каго (што). Даць каму-н. магчымасць не рабіць чаго-н., пазбавіць ад чаго-н.; выратаваць ад чаго-н.

В. ад дзяжурства.

Вызвалены работнік (які выконвае грамадскія абавязкі з вызваленнем ад вытворчай работы). В. ад пакарання.

4. каго (што). Звольніць, зняць з работы.

В. ад займаемай пасады.

5. каго-што. Выслабаніць ад чаго-н. грувасткага, цяжкага і пад.

В. рукі.

6. што. Апаражніць, ачысціць.

В. месца для шафы.

В. кніжную паліцу.

В. нумар у гасцініцы (выехаць з яго).

|| незак. вызваля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. вызвале́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)