вы́жечь сов., в разн. знач. вы́паліць, мног. павыпа́льваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павысма́льваць сов., разг. (о многом) вы́жечь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павыпа́льваць сов. (о многом)

1. вы́жечь;

2. (у чым) истопи́ть (что), вы́топить (что);

3. (глиняные изделия) вы́жечь, обже́чь;

4. (клеймо и т.п.) наже́чь, вы́жечь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навыпа́льваць сов. (во множестве)

1. вы́жечь;

2. вы́жечь, обже́чь, вы́калить;

3. наже́чь; см. вы́паліць 1, 3, 5

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павыпяка́ць сов. (о многом)

1. вы́печь, испе́чь;

2. вы́жечь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́печы сов.

1. вы́печь, испе́чь;

2. (хорошо испечь) вы́печь, пропе́чь;

3. вы́жарить, прожа́рить;

до́бра в. са́ла — хороше́нько вы́жарить (прожа́рить) са́ло;

4. вы́жечь;

в. кляймо́вы́жечь клеймо́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́смаліць I сов. (смолой) вы́смолить

вы́смаліць II сов., разг. (огнём, молнией, солнцем) вы́жечь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наже́чь сов.

1. (сжечь, израсходовать) напалі́ць, спалі́ць;

2. (нагреть, накалить) напалі́ць, напячы́; нагрэ́ць;

3. (выжечь на поверхности) вы́паліць, мног. павыпа́льваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́паліць сов.

1. в разн. знач. вы́жечь;

со́нца ~ліла траву́ — со́лнце вы́жгло траву́;

в. во́чывы́жечь глаза́;

2. (у чым) истопи́ть (что), вы́топить (что);

в. у пе́чы — истопи́ть (вы́топить) печь;

3. (глиняные изделия) вы́жечь, обже́чь, вы́калить;

4. (сильно нагреть, прокалить) вы́жарить;

в. кастру́лю — вы́жарить кастрю́лю;

5. спец. наже́чь;

в. кляймо́ — наже́чь тавро́;

6. разг. вы́палить;

в. з ружжа́ — вы́палить из ружья́;

7. перен. вы́палить;

ён ~ліў усё гэ́та адны́м ду́хам — он вы́палил всё э́то одни́м ду́хом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

калённый прич., калёный прил.

1. (подвергшийся закалке) гартава́ны;

калёная стрела́ фольк. гартава́ная страла́;

2. (горячий) гара́чы, напа́лены;

калёные у́гли гара́чыя вугалі́, гара́чае вуго́лле;

3. (поджаренный) пра́жаны, прэ́жаны;

калёные оре́хи пра́жаныя (прэ́жаныя) арэ́хі;

вы́жечь калёным желе́зом вы́паліць гара́чым жале́зам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)