вы́гнуць, -ну, -неш, -не; -ні; -нуты; зак., што.

1. Сагнуць дугой, надаць сагнутую форму.

В. шыю.

2. Выпрастаць, разгарнуць (разм.).

В. бляху.

|| незак. выгіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і выгіба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́гнуць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́гну вы́гнем
2-я ас. вы́гнеш вы́гнеце
3-я ас. вы́гне вы́гнуць
Прошлы час
м. вы́гнуў вы́гнулі
ж. вы́гнула
н. вы́гнула
Загадны лад
2-я ас. вы́гні вы́гніце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́гнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́гнуць сов. вы́гнуть, изогну́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́гнуць, ‑гну, ‑гнеш, ‑гне; зак., што.

1. Сагнуць дугою, надаць сагнутую форму. Выгнуць шыю. □ Саломку выгнуўшы дугою, Звісае колас над зямлёю. Колас. Конь.. выгнуў гужы і рвануў з усёй сілы. Баранавых.

2. Разм. Выпрастаць, разагнуць. Выгнуць бляху. Выгнуць умяціну на кузаве машыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́гнуць гл. выгінаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

выгіна́ць гл. выгнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

павыгіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Выгнуць што‑н. у многіх месцах, выгнуць усё, многае. Павыгінаць дрот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

изви́ть сов. вы́гнуць, закруці́ць, скруці́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́гнуть сов. вы́гнуць, мног. павыгіна́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изогну́ть сов. вы́гнуць, мног. павыгіна́ць, сагну́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)