павыгіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм. Выгнуць што‑н. у многіх месцах, выгнуць усё, многае. Павыгінаць дрот.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)