выганя́ць гл. выгнаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выганя́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выганя́ю выганя́ем
2-я ас. выганя́еш выганя́еце
3-я ас. выганя́е выганя́юць
Прошлы час
м. выганя́ў выганя́лі
ж. выганя́ла
н. выганя́ла
Загадны лад
2-я ас. выганя́й выганя́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выганя́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выганя́ць несов., в разн. знач. выгоня́ть; (удалять насильно — ещё) изгоня́ть, прогоня́ть, выставля́ть; (охот. — ещё) вытравля́ть; (махая, удалять — ещё) выма́хивать; (удалять — ещё) убира́ть; (скот в поле — ещё) угоня́ть; (вырастать, становиться высоким — ещё) выма́хивать; (колос, побеги — ещё) вымётывать; (зарабатывать — ещё) выкола́чивать; (спирт и т.п. — ещё) выку́ривать; см. вы́гнаць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выганя́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да выгнаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выганя́ць

1. (прагнаць) hináusjagen vt; hináuswerfen* vt; (статак) hináustreiben* vt;

выганя́ць каго-н з памяшка́ння разм. j-n ráuswerfen* [ráusschmeißen*];

2. тэх. (здабыць перагонам) destillíeren vt; brénnen* vt;

выганя́ць спірт Bránntwein brénnen*;

◊

выганя́ць злых ду́хаў böse Géister exorzíeren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́гнаць, -ганю, -ганіш, -ганіць; -гані; -гнаны; зак.

1. каго-што. Гонячы, прымусіць выйсці, выехаць; выдаліць.

В. жывёлу з хлява.

В. з работы (перан.).

2. каго-што. Выдаліць сілай, прагнаць.

В. акупантаў.

В. дрэнныя думкі з галавы (перан.).

3. што. Здабыць шляхам перагонкі (спец.).

В. бочку шкіпінару.

|| незак. выганя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. вы́ганка, -і, ДМ -нцы, ж. (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

изгоня́ть несов. выганя́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэпартава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., каго (што).

Выгнаць (выганяць), выдаліць (выдаляць) з краіны.

Д. супрацоўніка пасольства.

|| наз. дэпарта́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выганя́цца, ‑яецца; незак.

Зал. да выганяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́гнаць гл. выганяць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)