вы́віхнуты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́віхнуты |
вы́віхнутая |
вы́віхнутае |
вы́віхнутыя |
| Р. |
вы́віхнутага |
вы́віхнутай вы́віхнутае |
вы́віхнутага |
вы́віхнутых |
| Д. |
вы́віхнутаму |
вы́віхнутай |
вы́віхнутаму |
вы́віхнутым |
| В. |
вы́віхнуты (неадуш.) вы́віхнутага (адуш.) |
вы́віхнутую |
вы́віхнутае |
вы́віхнутыя (неадуш.) вы́віхнутых (адуш.) |
| Т. |
вы́віхнутым |
вы́віхнутай вы́віхнутаю |
вы́віхнутым |
вы́віхнутымі |
| М. |
вы́віхнутым |
вы́віхнутай |
вы́віхнутым |
вы́віхнутых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́віхнуты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́віхнуты |
вы́віхнутая |
вы́віхнутае |
вы́віхнутыя |
| Р. |
вы́віхнутага |
вы́віхнутай вы́віхнутае |
вы́віхнутага |
вы́віхнутых |
| Д. |
вы́віхнутаму |
вы́віхнутай |
вы́віхнутаму |
вы́віхнутым |
| В. |
вы́віхнуты (неадуш.) вы́віхнутага (адуш.) |
вы́віхнутую |
вы́віхнутае |
вы́віхнутыя (неадуш.) вы́віхнутых (адуш.) |
| Т. |
вы́віхнутым |
вы́віхнутай вы́віхнутаю |
вы́віхнутым |
вы́віхнутымі |
| М. |
вы́віхнутым |
вы́віхнутай |
вы́віхнутым |
вы́віхнутых |
Кароткая форма: вы́віхнута.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́віхнуты вы́вихнутый, подвёрнутый; сви́хнутый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́віхнуты, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад вывіхнуць.
2. у знач. прым. У якім парушана правільнае спалучэнне касцей у суставе (пра нагу, руку, палец і пад.).
3. у знач. прым.; перан. Разм. Які мае адхіленні ў паводзінах, псіхіцы (пра чалавека). — Ён [Валодзя] у нас яшчэ змоладу быў нейкі вывіхнуты. Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́вихнутый вы́віхнуты, звіхну́ты, вы́кручаны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сви́хнутый звіхну́ты, вы́віхнуты, разг. спрыві́лены;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
вы́вернуты
1. (вывінчаны) áusgeschraubt; heráusgeschraubt;
2. (вывіхнуты) áusgerenkt;
3. (навыварат) gewéndet
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
подвёрнутый
1. падкру́чаны;
2. падго́рнуты; падкаса́ны, закаса́ны; падкру́чаны, падмата́ны;
3. падве́рнены, вы́кручаны; вы́віхнуты, спрыві́лены; см. подверну́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́вернутый
1. вы́кручаны, мног. павыкру́чваны;
2. вы́вернуты, мног. павываро́чваны;
3. вы́віхнуты, вы́кручаны, мног. павыкру́чваны, вы́вернуты, мног. павываро́чваны;
4. вы́вернуты; см. вы́вернуть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)