вывяра́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вывяра́ю вывяра́ем
2-я ас. вывяра́еш вывяра́еце
3-я ас. вывяра́е вывяра́юць
Прошлы час
м. вывяра́ў вывяра́лі
ж. вывяра́ла
н. вывяра́ла
Загадны лад
2-я ас. вывяра́й вывяра́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час вывяра́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вывяра́ць несов. выверя́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вывяра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выверыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́верыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., што.

Дасканала праверыць.

В. рукапіс.

|| незак. вывяра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. вы́верка, -і, ДМ -рцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выверя́ть несов. вывяра́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вывяра́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да вывяраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

юсцірава́ць

(ням. justieren = вывяраць, ад лац. iustus = правільны)

вывяраць механізм, прыбор (напр. ю. мікраскоп).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

юсцірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Спец. Дакладна падагнаць (падганяць), адрэгуляваць (рэгуляваць), выверыць (вывяраць) механізм, прыбор і пад. Юсціраваць мікраскоп. Юсціраваць інструмент.

[Ад ням. justieren — вывяраць ад лац. justus — правільны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ажустава́ць

(фр. ajuster = вывяраць)

правільна складаць бухгалтарскія рахункі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

justíeren

vt тэх. вывяра́ць, рэгулява́ць, юсці́раваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)