выбіва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. выбіва́нне
Р. выбіва́ння
Д. выбіва́нню
В. выбіва́нне
Т. выбіва́ннем
М. выбіва́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выбіва́нне ср.

1. выбива́ние; вышиба́ние;

2. перен., разг. выбива́ние;

3. выбива́ние;

4. выбива́ние;

5. выбива́ние, вы́колотка ж.;

6. выбива́ние;

7. выбива́ние, чека́нка ж.;

8. выбива́ние;

9. выбива́ние;

10. выбива́ние;

11. вы́нос м.;

12. перен., разг. выбива́ние;

1-12 см. выбіва́ць 1-9, 11, 13, 15

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выбіва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выбіваць — выбіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ВЫБІВА́ННЕ, дыфоўка,

тэхніка халоднай апрацоўкі ліставога металу, які ад удару малатка паддаецца дэфармацыі, набывае неабходную форму. Бывае ручное, механізаванае і па мадэлі. Вядома са старажытнасці (дэталі скульптур Фідзія і Паліклета), шырока выкарыстоўвалася ў Зах. Еўропе ў часы сярэднявечча і эпоху Адраджэння, стараж. Русі для вытв-сці кубкаў, чашаў, каўшоў, катлоў, рыцарскага ўзбраення; пазней для вырабу барэльефаў і круглай скульптуры. Мела адмысловыя назвы — «бітая медзь», «каваная медзь», «выбіўка» і інш. Найб. вядомыя творы ў тэхніцы выбівання: статуя «Свабоды» (Ф.А.Бартальдзі, 1886) у Нью-Йорку, скульпт. група «Рабочы і калгасніца» (В.Мухіна, 1935—37) у Маскве і інш. Бел. мастакі выкарыстоўваюць выбіванне ў скульптуры (барэльефы мемар. комплексу «Рыленкі») і ў дэкар.-прыкладным мастацтве (І.Курачыцкі, Ю.Любімаў і інш.).

І.М.Каранеўская.

т. 4, с. 300

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

выбива́ние выбіва́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выкола́чивание

1. выбіва́нне, -ння ср.;

2. выця́гванне, -ння ср.;

3. выбіва́нне, -ння ср.; см. выкола́чивать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́бивка ж., техн. вы́біўка, -кі ж., выбіва́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выкли́нивание ср.

1. выбіва́нне клі́на;

2. геол. выклі́ньванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Малацьба́, мыладзьба́, молоцьба́, маладжба́ ’выбіванне зерня з каласоў, струкоў; час, пара, калі малоцяць’ (ТСБМ, Нас., Бяльк., ТС, Ян.). Укр., рус. молотьба, польск. młoćba, чэш., славац. mlatba. Паўн.-слав. moltьba. Да малаціць, молат (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́колотка ж.

1. (действие) разг., спец. выбіва́нне, -ння ср.;

2. спец. выбіва́чка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)