выбо́істы, -ая, -ае.

З выбоінамі; калдобісты.

Выбоістая дарога.

|| наз. выбо́істасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выбо́істы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. выбо́істы выбо́істая выбо́істае выбо́істыя
Р. выбо́істага выбо́істай
выбо́істае		 выбо́істага выбо́істых
Д. выбо́істаму выбо́істай выбо́істаму выбо́істым
В. выбо́істы (неадуш.)
выбо́істага (адуш.)		 выбо́істую выбо́істае выбо́істыя (неадуш.)
выбо́істых (адуш.)
Т. выбо́істым выбо́істай
выбо́істаю		 выбо́істым выбо́істымі
М. выбо́істым выбо́істай выбо́істым выбо́істых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выбо́істы уха́бистый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выбо́істы, ‑ая, ‑ае.

З выбоінамі; калдобісты. Выбоістая грэбля. □ Коні рванулі з месца адразу ўгалоп і панеслі.. па выбоістай, караністай дарозе. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выбо́істы hólprig, voll(er) Löcher [Schláglöcher]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

выбо́йны, см. выбо́істы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wyboisty

выбоісты, калдобісты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Калюгова́тый ’выбоісты’ (Нас.), да калюга (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

выбо́йны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і выбоісты. За грэбляй выбойнай Будзе там, дзе канчаецца гаць. Паваротка ў зараснік хвойны. Глебка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lumpy

[ˈlʌmpi]

adj.

1) камякава́ты, з камяка́мі

2) выбо́істы, няро́ўны, бугры́сты

3) цяжкі́ й няўклю́дны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)