вулканіза́тар

‘рэчыва’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вулканіза́тар вулканіза́тары
Р. вулканіза́тару вулканіза́тараў
Д. вулканіза́тару вулканіза́тарам
В. вулканіза́тар вулканіза́тары
Т. вулканіза́тарам вулканіза́тарамі
М. вулканіза́тары вулканіза́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вулканіза́тар

‘спецыяліст’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вулканіза́тар вулканіза́тары
Р. вулканіза́тара вулканіза́тараў
Д. вулканіза́тару вулканіза́тарам
В. вулканіза́тара вулканіза́тараў
Т. вулканіза́тарам вулканіза́тарамі
М. вулканіза́тару вулканіза́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вулканіза́тар м., тех. вулканиза́тор

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вулканіза́тар, ‑а, м.

1. Той, хто займаецца вулканізацыяй.

2. Рэчыва, якое ў злучэнні з каўчуком утварае гуму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вулканіза́тар

(фр. vulcanisateur, ад лац. vulcanus = агонь, полымя)

1) апарат для вулканізацыі дробных каўчукавых прадметаў;

2) работнік, які займаецца вулканізацыяй;

3) рэчыва, якое ў злучэнні з каўчуком утварае гуму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

вулканиза́тор вулканіза́тар, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wulkanizator

м. тэх. вулканізатар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

БЕНЗАІ́ЛУ ПЕРАКСІ́Д,

бензаілу перакіс (C6H5COO)2, мал. м. 242,23; бясколерныя крышталі, tпл 106—108 °C (з раскладаннем), шчыльн. 1,334·10​3 кг/м³. Не раствараецца ў вадзе, дрэнна раствараецца ў спіртах, добра — у ацэтоне, бензоле, хларыраваных вуглевадародах. Выбухованебяспечны пры награванні і мех. уздзеянні. Выкарыстоўваецца як ініцыятар радыкальнай полімеразыцыі, ацвярджальнік поліэфірных смолаў, вулканізатар, адбельвальнік і дэзадарант для мукі, тлушчу і алею. Таксічны: выклікае апёкі скуры і слізістых абалонак, ГДК 5 мг/м³.

т. 3, с. 97

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)