вугляно́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вугляно́сны вугляно́сная вугляно́снае вугляно́сныя
Р. вугляно́снага вугляно́снай
вугляно́снае		 вугляно́снага вугляно́сных
Д. вугляно́снаму вугляно́снай вугляно́снаму вугляно́сным
В. вугляно́сны (неадуш.)
вугляно́снага (адуш.)		 вугляно́сную вугляно́снае вугляно́сныя (неадуш.)
вугляно́сных (адуш.)
Т. вугляно́сным вугляно́снай
вугляно́снаю		 вугляно́сным вугляно́снымі
М. вугляно́сным вугляно́снай вугляно́сным вугляно́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вугляно́сны горн. углено́сный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вугляно́сны, ‑ая, ‑ае.

Багаты каменным вугалем. Вугляносны басейн. Вугляносны пласт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прамысло́ва-вугляно́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прамысло́ва-вугляно́сны прамысло́ва-вугляно́сная прамысло́ва-вугляно́снае прамысло́ва-вугляно́сныя
Р. прамысло́ва-вугляно́снага прамысло́ва-вугляно́снай
прамысло́ва-вугляно́снае		 прамысло́ва-вугляно́снага прамысло́ва-вугляно́сных
Д. прамысло́ва-вугляно́снаму прамысло́ва-вугляно́снай прамысло́ва-вугляно́снаму прамысло́ва-вугляно́сным
В. прамысло́ва-вугляно́сны (неадуш.)
прамысло́ва-вугляно́снага (адуш.)		 прамысло́ва-вугляно́сную прамысло́ва-вугляно́снае прамысло́ва-вугляно́сныя (неадуш.)
прамысло́ва-вугляно́сных (адуш.)
Т. прамысло́ва-вугляно́сным прамысло́ва-вугляно́снай
прамысло́ва-вугляно́снаю		 прамысло́ва-вугляно́сным прамысло́ва-вугляно́снымі
М. прамысло́ва-вугляно́сным прамысло́ва-вугляно́снай прамысло́ва-вугляно́сным прамысло́ва-вугляно́сных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

углено́сный вугляно́сны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вугля...¹ (гл. вугле...¹).

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. вугаль; ужыв. замест «вугле...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напр.: вугляносны, вуглякоп.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вугля... (гл. вугле...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «вугле...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: вугляносны, вуглясос.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

carboniferous

[,kɑ:rbəˈnɪfərəs]

adj.

1) вугляно́сны (пра скалу́)

2) вугляро́дны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

БАСЕ́ЙН у геалогіі, адмоўная замкнёная тэктанічная структура, у якой намнажаюцца або залягаюць асадкавыя горныя пароды, нярэдка з карыснымі выкапнямі. Мае будову сінкліналі або прагіну. Адрозніваюць басейны: гідрагеалагічны, або падземных водаў (артэзіянскі, сцёку трэшчынна-грунтавых водаў і інш.), карысных выкапняў (нафтагазаносны, вугляносны, саляносны, сланцавы, рудны і інш.), седыментацыі (азёрныя, марскія, акіянскія, балотныя і інш.), дзе адбываецца намнажэнне асадкаў. Гл. таксама Аршанскі гідрагеалагічны басейн, Брэсцкі гідрагеалагічны басейн, Прыпяцкі гідрагеалагічны басейн, Прыпяцкі нафтагазаносны басейн, Прыпяцкі саляносны басейн.

т. 2, с. 339

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)