во́раны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. во́раны во́раная во́ранае во́раныя
Р. во́ранага во́ранай
во́ранае		 во́ранага во́раных
Д. во́ранаму во́ранай во́ранаму во́раным
В. во́раны (неадуш.) во́раную во́ранае во́раныя (неадуш.)
Т. во́раным во́ранай
во́ранаю		 во́раным во́ранымі
М. во́раным во́ранай во́раным во́раных

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

во́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. во́раны во́раная во́ранае во́раныя
Р. во́ранага во́ранай
во́ранае		 во́ранага во́раных
Д. во́ранаму во́ранай во́ранаму во́раным
В. во́ранага
во́раны (неадуш.)		 во́раную во́ранае во́раных
во́раныя (неадуш.)
Т. во́раным во́ранай
во́ранаю		 во́раным во́ранымі
М. во́раным во́ранай во́раным во́раных

Кароткая форма: во́рана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

во́раны, см. ара́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

во́раны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад араць.

2. у знач. прым. Ускапаны пры дапамозе плуга. Воранае поле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вораны (в., Віцебскі р-н) 1/173, 175

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

па́ханый прил. ара́ны; во́раны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

во́ран

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. во́ран во́раны
Р. во́рана во́ранаў
Д. во́рану во́ранам
В. во́рана во́ранаў
Т. во́ранам во́ранамі
М. во́ране во́ранах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

натвары́ць, -вару́, -во́рыш, -во́рыць; -во́раны; зак., што і чаго.

Нарабіць чаго-н. непажаданага, дрэннага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

агавары́ць, -вару́, -во́рыш, -во́рыць; -во́раны; зак., што.

Спецыяльна адзначыць, зрабіць агаворку.

А. сваю нязгоду.

|| незак. агаво́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ара́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад араць.

2. у знач. прым. Тое, што і вораны (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)