Во́ласа
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			
		
	
	
		
			| Н. | 
			Во́ласа | 
			
		
			| Р. | 
			Во́ласа | 
			
		
			| Д. | 
			Во́ласе | 
			
		
			| В. | 
			Во́ласа | 
			
		
			| Т. | 
			Во́ласам | 
			
		
			| М. | 
			Во́ласе | 
			
		
 
	
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
ВО́ЛАСА ПАЎДНЁВЫ,
Волас Паўднёвы, возера ў Браслаўскім р-не Віцебскай вобл., у бас. р. Друйка, за 5 км на ПнУ ад г. Браслаў. На тэр. нац. парку Браслаўскія азёры; уваходзіць у Браслаўскую групу азёр. Пл. 1,21 км², даўж. 2,5 км, найб. шыр. 700 м, найб. глыб. 40,4 м, даўж. берагавой лініі 7 км. Пл. вадазбору 6 км². Схілы катлавіны выш. 5—8 м, пад лесам, месцамі разараныя, на У стромкія. Мелкаводная зона вузкая, пясчаная, глыбакаводная — глеістая. Каля 50% паверхні дна зарастае расліннасцю. Вада вызначаецца высокай празрыстасцю і чысцінёй. Сярод беспазваночных трапляюцца рэлікты ледавіковага перыяду — лімнакалянус, рэліктавая мізіда, понтапарэя, бакаплаў Паласа. Злучана пратокай з воз. Воласа Паўночны.
т. 4, с. 260
 Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова) 
ВО́ЛАСА ПАЎНО́ЧНЫ,
Волас Паўночны, возера ў Браслаўскім р-не Віцебскай вобл., у бас. р. Друйка, за 6,5 км на ПнУ ад г. Браслаў. На тэр. нац. парку Браслаўскія азёры, уваходзіць у Браслаўскую групу азёр. Пл. 4,21 км², даўж. 3,56 км, найб. шыр. 2,5 км, найб. глыб. 29,2 м, даўж. берагавой лініі 13,7 км. Пл. вадазбору каля 12 км². Схілы катлавіны пад лесам, на Пд, У і ПнУ высокія, на З і Пн нізкія, спадзістыя, часткова разараныя. Дно са шматлікімі ўпадзінамі і мелкаводдзямі. Мелкаводная зона вузкая, пясчаная, глыбей — сапрапелі і глеі. Зарастае падводнай расліннасцю да глыб. 6—7 м. Вада вызначаецца высокай празрыстасцю і чысцінёй. Мае багаты жывёльны свет. Сярод беспазваночных трапляюцца рэлікты ледавіковага перыяду — лімнакалянус, бакаплаў Паласа. Злучана пратокай з воз. Воласа Паўднёвы, канавай з воз. Снуды.
т. 4, с. 260
 Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова) 
во́лас
‘асобная валасіна’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			во́лас | 
			валасы́ | 
			
		
			| Р. | 
			во́ласа | 
			валасо́ў | 
			
		
			| Д. | 
			во́ласу | 
			валаса́м | 
			
		
			| В. | 
			во́лас | 
			валасы́ | 
			
		
			| Т. | 
			во́ласам | 
			валаса́мі | 
			
		
			| М. | 
			во́ласе | 
			валаса́х | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
фалі́кул, ‑а, м.
Круглае, пузыркаватае ўтварэнне ў розных органах пазваночных жывёл і чалавека, якое выконвае розныя функцыі. Фалікул яечніка. Фалікул воласа.
[Ад лац. folliculus — мяшочак.]
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
цыбу́ліна, -ы, мн. -ы, -лін, ж.
1. Патоўшчаная частка (звычайна падземная) сцябла некаторых раслін.
Ц. цюльпана.
2. Галоўка цыбулі.
Пакрышыць цыбуліну ў суп.
3. Расшыраная частка некаторых органаў, частка арганізма.
Ц. воласа.
|| памянш.-ласк. цыбу́лінка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
цыбу́ліна, ‑ы, ж.
1. Патоўшчаная, звычайна падземная, частка сцябла некаторых раслін. Цыбуліна цюльпана. Цыбуліна лілеі.
2. Галоўка цыбулі. Маці адрэзала лусту хлеба, дастала цыбуліну, загарнула ў паперку крыху солі і ўсё гэта паклала ў торбачку. Гамолка.
3. Расшыраная частка некаторых органаў, частак арганізма. Цыбуліна аорты. Цыбуліна воласа.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
цыбу́ліна ж., в разн. знач. лу́ковица;
ц. цюльпа́на — лу́ковица тюльпа́на;
з’е́сці дзве цыбу́ліны — съесть две лу́ковицы;
ц. во́ласа — лу́ковица во́лоса
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
БРА́СЛАЎСКАЯ ГРУ́ПА АЗЁР,
у Беларусі, у Браслаўскім р-не Віцебскай вобл., у бас. р. Друйка. Уключае 50 вадаёмаў агульнай пл. 130 км². Найб. Дрывяты, Снуды, Струста, Воласа Паўночны, Воласа Паўднёвы і інш. Размешчаны азёры сярод краявога ледавіковага градавага і ўзгорыстага рэльефу Браслаўскай грады з разнастайнымі формамі водна-ледавіковай акумуляцыі — камамі, озамі. Большасць з іх злучана невял. рэкамі, ручаямі, канавамі і пратокамі, найб. вадаёмы дрэніруе р. Друйка. У азёрах захаваліся стараж. і рэдкія віды жывёл (лімнакалянус, понтапарэя, бакаплаў Паласа, мізіда рэліктавая) і раслін (гарлачык жоўты малы, гідрыла кальчаковая), занесеных у Чырв. кнігу Беларусі. Усе азёры маюць рыбапрамысл. значэнне, частка зарыбляецца вугром. Вакол іх зона адпачынку. Папулярнае месца турызму. Уваходзіць у нац. парк Браслаўскія азёры.
т. 3, с. 246
 Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова) 
cebulka
cebulk|a
ж. цыбуліна; цыбулька;
~a włosa — цыбулька воласа;
ubrać się na ~ę — апрануцца, як капуста
 Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)