во́дарасць, -і, мн. -і, -цей, ж.

Ніжэйшая вадзяная расліна, у якой адсутнічае падзел на сцябло, ліст і корань.

Сажалка зарасла водарасцямі.

|| прым. во́дарасцевы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

во́дарасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. во́дарасць во́дарасці
Р. во́дарасці во́дарасцей
во́дарасцяў
Д. во́дарасці во́дарасцям
В. во́дарасць во́дарасці
Т. во́дарасцю во́дарасцямі
М. во́дарасці во́дарасцях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

во́дарасць ж., бот. во́доросль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

во́дарасць ж. Wásserpflanze f -, -n; Tang m -es, -e; Álge f -, -n;

марска́я во́дарасць Séetang m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Во́дарасць (БРС, КТС). Калька рус. во́доросль або запазычанне ўст. рус. формы водорость (Даль, 1880, 1, 221). Аднак параўн. і польск. wodorost. Аб утварэнні рускай формы гл. падрабязна Шанскі, 1, В, 126.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

хларэ́ла, -ы, ж. (спец.).

Аднаклетачная зялёная водарасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хларэ́ла, ‑ы, ж.

Аднаклетачная зялёная водарасць.

[Ад грэч. chlōros — зялёны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

seaweed [ˈsi:wi:d] n. марска́я во́дарасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

хламідамана́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Аднаклетачная зялёная водарасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

alga [ˈælgə] n. (pl. algae) во́дарасць, багаві́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)