властели́н высок. улада́р, -ра́ м., валада́р, -ра́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

улада́р, -ра́ м.

1. властели́н; власти́тель, повели́тель;

2. владе́лец;

◊ у. дум — власти́тель дум

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

влады́ка

1. (властелин) уст., высок. улада́р, -ра́ м., валада́р, -ра́ м.;

2. церк. улады́ка, -кі м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прави́тель

1. кіраўні́к, -ка́ м.; праві́цель, -ля м.; (властелин) валада́р, -ра́ м.;

2. (управляющий) ист. кіраўні́к, -ка́ м.; (заведующий) зага́дчык, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)