ве́тразевы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ве́тразевы ве́тразевая ве́тразевае ве́тразевыя
Р. ве́тразевага ве́тразевай
ве́тразевае		 ве́тразевага ве́тразевых
Д. ве́тразеваму ве́тразевай ве́тразеваму ве́тразевым
В. ве́тразевы (неадуш.)
ве́тразевага (адуш.)		 ве́тразевую ве́тразевае ве́тразевыя (неадуш.)
ве́тразевых (адуш.)
Т. ве́тразевым ве́тразевай
ве́тразеваю		 ве́тразевым ве́тразевымі
М. ве́тразевым ве́тразевай ве́тразевым ве́тразевых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Ве́тразь (паэт.) ’парус’ (КТС, У. Дубоўка; БРС). Новаўтварэнне ад ве́цер (гл.) і непрадуктыўнага суфікса ‑азь. Сюды ж прым. ветразевы (КТС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)