ветра...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па знач. слову «вецер», напр.: ветрасілавы, ветраўстойлівы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ветра...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «вецер», напрыклад: ветрасілавы, ветраўстойлівы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ветра- ’першая частка складаных слоў: ветраапыленне, ветраахоўны, ветрарухавік, ветрасілавы, ветраўлоўнік, ветраходзік і інш.’ (КТС, БРС), якая адпавядае па значэнню слову ве́цер (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

узве́й-ве́цер

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. узве́й-ве́цер
Р. узве́й-ве́тра
Д. узве́й-ве́тру
В. узве́й-ве́тра
Т. узве́й-ве́трам
М. узве́й-ве́тру

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

засі́вераны обве́тренный; потре́скавшийся (от ветра)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засі́вераць сов. обве́триться; потре́скаться (от ветра)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

затрепыха́ться разг. затрапята́цца; (заколебаться от ветра) заматля́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паве́й-ве́цер (род. паве́й-ве́тра) м., презр. сума́ перемётная

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́дых, -ху м. дунове́ние ср., ве́яние ср.;

п. ве́тру — дунове́ние (ве́яние) ве́тра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

растереби́ться раскудла́чыцца, растрапа́цца;

во́лосы растереби́лись от ве́тра валасы́ раскудла́чыліся (растрапа́ліся) ад ве́тру;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)