узве́й-ве́цер

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. узве́й-ве́цер
Р. узве́й-ве́тра
Д. узве́й-ве́тру
В. узве́й-ве́тра
Т. узве́й-ве́трам
М. узве́й-ве́тру

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)