ве́рф

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. ве́рф ве́рфі
Р. ве́рфі ве́рфей
ве́рфяў
Д. ве́рфі ве́рфям
В. ве́рф ве́рфі
Т. ве́рф’ю ве́рфямі
М. ве́рфі ве́рфях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

верф, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.

Прадпрыемства для будоўлі і рамонту суднаў.

Карабельная в.

|| прым. ве́рфавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

верф (род. ве́рфі) ж. верфь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

верф, ‑і, ж.

Прадпрыемства, якое будуе і рамантуе судны. Карабельная верф.

[Гал. werf.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Верф 3/41; 4/253; 10/45

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ВЕРФ

(галанд. werf),

1) прадпрыемства, на якім будуюць ці збіраюць судны. На суднабудаўнічых верфях вырабляюць карпусы суднаў, манціруюць абсталяванне, якое паступае з інш. прадпрыемстваў. На судназборачных верфях карпусы суднаў збіраюць з дэталей, якія пастаўляюць спецыялізаваныя прадпрыемствы, манціруюць абсталяванне. У склад верфі уваходзяць корпусабудаўнічыя цэхі, стапелі або докі, прычальныя збудаванні (пірс), кранавыя ўстаноўкі, майстэрні і інш. На Беларусі з 1785 да пач. 19 ст. працавала Крычаўская суднаверф. Працуюць верфі на суднабудаўніча-рамонтных з-дах у Пінску і Гомелі (гл. таксама Суднабудаванне).

2) Памяшканне, дзе будуюць дырыжаблі.

т. 4, с. 107

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

верф ж. Werft f -, -en;

суднарамо́нтная верф Reparatúrwerft f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

верф

(гал. werf)

1) прадпрыемства, на якім будуюць ці збіраюць судны;

2) памяшканне, дзе будуюць дырыжаблі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

суднаве́рф, -і, мн. -і, -ей, ж.

Суднабудаўнічая верф.

|| прым. суднаве́рфавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ве́рфь верф, род. ве́рфі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)