верталётчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст па вырабе і ваджэнні верталётаў.

|| ж. верталётчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

верталётчык м. вертолётчик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

верталётчык, ‑а, м.

Разм. Вадзіцель верталёта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вертолётчик верталётчык, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

верталётчыца, ‑ы, ж.

Разм. Жан. да верталётчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)