Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
верашча́каж., кул. вереща́ка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Верашчака, гл. Мачанка
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
верашча́ка, ‑і, ДМ ‑шчацы, ж.
Рэдкая мучная страва з мясам, каўбасой і рознымі прыправамі. Тым часам маці даставала Чыгунчык з печы, лыжку брала І верашчаку налівала.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ВЕРАШЧА́КА,
традыцыйная бел. страва — мачанне для бліноў. Падсмажаныя кавалачкі сала, каўбасы, свіныя рабрынкі з вострымі прыправамі падкалочваюць мукой і тушаць у печы. У наш час верашчака пашырана на ўсёй Беларусі пад назвай мачанка.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
верашча́каж.кул. Weraschtscháka f - (eineSpeiseausMehl, Milch, saurerSahneundGrieben)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Верашча́ка, верашча́ка і т. п. ’мясны адвар з рабрынкамі, каўбасой, мясам, падбіты мукой’ (БРС, Нас., Шат., Сцяшк. МГ, Вешт.). Параўн. рус.вереща́га, вереща́нка ’яешня’. Польск.wereszczaka ’тс’ запазычана з бел. мовы. Брукнер (606) лічыць, што гэта «od wrzasku», верашчання. Таксама Даль («верещит, шипит на сковороде») і Фасмер, 1, 298. Іншае тлумачэнне ў матэрыялах Карловіча: «Wereszczak był to sławny kucharz Augusta III, a od niego nazwa co do sposobu dawania kiełbasy» (гл. Карловіч, 4, 91).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Верашчака Ю., гл. Ластоўскі В. Ю.
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
пражо́нкаж., обл., см.верашча́ка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)