верасо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. верасо́вы верасо́вая верасо́вае верасо́выя
Р. верасо́вага верасо́вай
верасо́вае		 верасо́вага верасо́вых
Д. верасо́ваму верасо́вай верасо́ваму верасо́вым
В. верасо́вы (неадуш.)
верасо́вага (адуш.)		 верасо́вую верасо́вае верасо́выя (неадуш.)
верасо́вых (адуш.)
Т. верасо́вым верасо́вай
верасо́ваю		 верасо́вым верасо́вымі
М. верасо́вым верасо́вай верасо́вым верасо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

верасо́вы ве́ресковый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

верасо́вы Héidekraut-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ве́рас, -у, мн. верасы́, -о́ў, м.

Нізкая вечназялёная кустовая расліна сямейства верасовых з дробным лісцем і лілова-ружовымі кветкамі.

|| прым. верасо́вы, -ая, -ае.

Сямейства верасовых (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

верасо́вы і (радзей) ве́расавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае дачыненне да верасу. Верасовы цвет. Верасовы мёд. □ Слыве найлепшым у пчалы ўзятак верасовы. Вялюгін.

2. у знач. наз. верасо́выя, ‑ых. Сямейства двухдольных раслін, да якога адносяцца верас, талакнянка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ве́ресковый верасо́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ве́расавы, см. верасо́вы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ве́расавы,

гл. верасовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ве́расавы гл. верасовы

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

wrzosowy

верасавы, верасовы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)